Hoge Venen


In het boscentrum. We kwamen binnen en keken naar een film. De film ging over dieren en het landschap van de streek. Als de film gedaan was, kregen we tijd om een souveniertje te kopen. Dan namen we een kijkje in het museum. We zagen er de evoluatie van de Hoge Venen over miljoenen jaren. Er lagen ook blokken turf. Daarna hebben we gegeten. Als we klaar waren met eten bleven we nog even zitten tot de tweede groep, het Centrum, er was.

De wandeling. Eerst vertrokken we op de vaste weg. Als we even aan het lopen waren moesten we op houten paadjes lopen. Dat was voor de veiligheid. Bjoke zakte in een moeras tot aan haar lies. Onderweg kregen we veel uitleg over zwerfstenen die liggen daar al van in de ijstijd. Na een tijd lopen zagen we sneeuw. We kwamen ook grenspalen en kruisen tegen. De kruisen herinneren aan de mensen die omkwamen in de Hoge Venen. Onze venenwandeling eindigde aan de Baraque Michel. Vandaar keerden we terug naar het boscentrum via Mont Rigis en het Signal de Botragne.

Signal de Botrange. Het Signal de Botrange ligt op 694 m. Daar hebben ze een trap van 6 m hoog gemaakt. Omdat de soldaten die daar instonden voor de bewaking geen werk hadden zei de commandant dat ze een heuvel van 6 m hoog moesten maken zodanig dat het hoogste punt van België 700 m hoog werd.

Dit verslag werd opgemaakt door: Simon, Robin, Joy, Stefaan en Debbie.

Terug naar wandelingen